De maretak is een bijzondere verschijning in het winterlandschap.

Deze groenblijvende plant groeit hoog in bomen en is een halfparasiet: hij maakt zelf suikers via fotosynthese, maar haalt water en mineralen uit zijn gastheer, zoals appel-, populier- of eikenbomen.

In onze streken komt maretak van nature voor, maar hij is beschermd: je mag hem dus niet zomaar plukken.

Door de eeuwen heen kreeg de maretak een sterke symbolische betekenis.

Bij de druïden gold hij als heilig: een teken van leven, bescherming en vruchtbaarheid, juist omdat hij groen blijft in de donkerste tijd van het jaar.

Rond kerst en nieuwjaar staat de maretak symbool voor vrede, verbondenheid en goede wensen – denk aan het bekende gebruik om elkaar eronder geluk te wensen (of te kussen).

De volksnaam Vogellijm verwijst naar de kleverige bessen. Wanneer een vogel ervan eet, blijft de kleverige substantie aan de snavel kleven. Om die lijm van zijn snavel te krijgen, wrijft de vogel ermee tegen een tak. Zo verspreiden de zaden zich en wordt de kringloop in stand gehouden.