23 december
Welkom op de drieëntwintigste dag van de YOLO-adventskalender! Tof dat je erbij bent.
Vandaag een kleine reflectie.
Wie is die ene mooie mens voor jou?
Je vindt overal wel kaartjes. Gladde ontwerpen, snel gedrukt, makkelijk mee te nemen tijdens het boodschappen doen.
Maar ik maak iets anders.
Ik doe niet aan massa, ik doe aan mens.
Ik maak kaartjes voor mensen die durven vertragen. Die voelen dat sommige momenten – hoe klein ze ook lijken – eigenlijk de grootste zijn. Voor wie emoji of standaardtekst niet volstaat. Voor wie stil wil staan, écht wil voelen, en iets wil geven dat blijft.
Want ik geloof dat een kaartje veel meer is dan papier met een print. Het is een kleine vertrager, een drager van aandacht. Een manier om te zeggen: "ik zie je. Ik dacht aan je. En dat wilde ik niet zomaar laten passeren.
Een kerstkaart hoeft niet voor iedereen.
Maar misschien wel voor die ene.
Wie was er het voorbije jaar extra belangrijk voor jou?
Iemand die bleef, terwijl dat niet moest.
Iemand die je zag, zonder grote woorden.
Iemand die het verschil maakte, soms heel stil.
Soms zijn woorden het mooiste cadeau.
Niet perfect geformuleerd, wel oprecht.
Zeker als je ze vertraagt en ze met je hand neerschrijft.
Op een kaartje dat even blijft liggen.
Misschien is dit het moment
om iets te zeggen wat je te weinig hebt gezegd.
Niet omdat het kerst is.
Maar omdat het waar is.
De eindejaarsperiode is het moment bij uitstek om even terug te blikken op het voorbije jaar.
Ik hoop dat je mooie mensen rondom jou had. En hebt.